<-- Nummer 4       |  De schrikkelmuziektest - Kent u deze dertig cd's? |       Nummer 6 ->

Zelden had een recensent het zo bij het rechte einde: 

Wat kan het leven mooi zijn! 

Henk Tummers schreef het in het eerste nummer van 1989 in Oor. Het ging over een grote groep uit Zanzibar. Een Engels muzieklabel plande om vier platen met muziek uit Zanzibar uit te brengen. Een team technici trok met wat eenvoudige apparatuur naar Zanzibar om de veronderstelde magie proberen vast te leggen. Met slechts twee microfoons zijn ze daar prima in geslaagd. Taarab is muziek van Oost-Afrika en landen die grenzen aan de Indische oceaan. Hindoe en mosleminvloeden. Het woord taarab komt van het Arabische woord tariba, "which means to be moved or agitated." Trance is een woord dat ook wel wordt gebezigd om de muziek te omschrijven. De musici spelen zeer uiteenlopende instrumenten. Nummers kunnen lang duren als alle musici in de gelegenheid worden gesteld met hun instrument  een deel in te vullen. Gelukkig worden voor onze Westerse oren de meeste nummers na vijf of zes minuten afgebroken. Het meest verrassende van de muziek is dat naast de inheemse instrumenten af en toe een instrument opduikt dat daar terecht is gekomen door de koloniale overheersers. En ze passen perfect. Muziek overstijgt, blijkt maar weer eens, grenzen.

Nna zama is een van de topnummers van de plaat.

Zangeres in dit nummer is Rukhia Ramadan.

De teneur van het lied is als volgt:

I am drowning and you just stare at me.

You do not make any effort to rescue me from the heavy waves.

Do you not believe that I'm drowning!

Drowning in the ocean of love.

(HvD 4 november 2002)