|
<-- Nummer 25 | Een reis door de collectie - Cd's | Nummer 27 -> |
|
Ron Sexsmith. Rarities (Ronboy 2003) |
 |
| Niet de geringste critici en artiesten hebben de loftrompet gestoken voor Ron Sexsmith. Toch is deze Candese songwriter en performer nooit echt doorgebroken. Hij kan er van leven. Hij blijft platen uitbrengen maar om nou te zeggen dat hij een klapper is. Nee. Het zal met zijn uitstraling te maken hebben. Niet met de kwaliteit van zijn songs. Op deze cd met restjes en alternatieve opnames van songs die door andere zijn opgenomen staan zoals gebruikelijk weer een paar juweeltjes. Gold in them hills is zo´n nummer waar bijvoorbeeld Sting jaloers op kan worden. Het lijkt verdacht veel op diens Fields of gold. Het magische zit hem in de melancholiek, weemoedig klinkende piano en de tekst. De hoofdpersoon ziet het leven niet zitten, gaat gebukt onder tegenslagen en overweegt er een eind aan te maken. In het refrein wordt hem een alternatief voorgehouden, bijna terloops, geen grote woorden maar wel effectief. I know I it doesn´t seem that way, maybe it´s a perfect day; even though the bills are piling and maybe Lady Luck ain´t smiling. De grootste kwaliteit van Sexsmith is om voor de hand liggende uitspraken en gezegdes zo te brengen dat ze meer zijn als clichés (die ze in wezen wel zijn). |