|
<-- Nummer 23 | Een reis door de collectie - Cd's | Nummer 25 -> |
|
Loudon Wainwright. Here come the choppers! (Evangeline 2005) |
 |
| Loudon Wainwright, vader van, is bij uitstek een performer. Liefst in een niet te grote zaal. Vol anekdotes, grappige intermezzo´s, inspelend op de actualiteit of lokale zaken. En puttend uit een groot repertoire. De plaat die begin 2005 uitkwam behoort tot zijn betere albums. Hij wordt hier door grote namen begeleid, bijvoorbeeld Bill Frisell, de gitarist met de zeer herkenbare stijl en zijn fascinatie voor Amerika. In al zijn facetten. Frisell speelt in 2005 op veel platen van anderen mee (bijvoorbeeld op Vic Chesnutt´s Ghetto bells en Red dog tracks van Chip Taylor en Carrie Rodriguez). Het opvallendste nummer van dit album is Hank and Fred. Waarin hij door Montgomery rijdt en op de radio verneemt dat Fred Rogers is overleden. Montgomery, de plaats waar Nat King Cole werd geboren, Rosa Parks in de jaren zestig als zwarte vrouw in een bus bleef zitten (en in november 2005 stierf) en de plaats waar Hank Williams werd begraven. Wiens graf hij bezoekt. Kernzin en magisch moment is in dit nummer als hij zingt `Driving through Montgomery, I hung my head and cried`. Het zit hem in het loopje. Alsof Loudon on horsback door Montgomery wiegt en zijn head uithangt en cries. |