<-- Nummer 15 | Een reis door de collectie - Cd's | Nummer 17 -> |
Rodney Crowell. The Houston kid (Sugar hill 2001) |
De carrière van Rodney Crowell is pas de laatste jaren echt van de grond gekomen. In de jaren zeventig en tachtig was hij vooral bekend als muzikant in de begeleidingsband van Emmylou Harris en als schrijver voor anderen. Op The Houston kid springt vooral het nummer Wandering boy er uit. Een song over aids in de homoscene van L.A. Twee broers groeien op in Houston. Een van de twee raakt verslaafd aan drugs en alcohol en loopt als homo aids op. De andere broer veracht diens levensstijl en de keuzes die zijn broer heeft gemaakt. Toch neemt hij uiteindelijk de broer in zijn huis op en verzorgt hem tot het einde. Haat, verachting, liefde en compassie in één song. Het nummer blijft vooral hangen door de lang uitgesponnen gitaarsolo's. Door bijna alle critici wordt deze plaat als het hoogtepunt van Rodney Crowell gezien. Waarschijnlijk klopt dit. Desalniettemin is zijn volgende plaat uit 2005 ook niet verkeerd. Sterker. Op dit album staat een nummer dat vooral tekstueel een juweeltje is en voor velen als leidraad in hun leven zou kunnen gaan dienen. Ignorance is the enemy. Onwetendheid is de vijand. Dient bestreden te worden. Een lied voor een tijd waarin te veel mensen zich laten leiden door hun gevoel, op zoek zijn naar sterke leiders en hunkeren naar een leven vol fun en plat consumeren. |
Ignorance is the enemy
Oh mother oh father
in our time of fear
In de song spreken drie artiesten de gekleurde regels uit: Emmylou Harris, John Prine en Rodney Crowell zelf. Karakteristieke, authentieke stemmen.
|